پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

محمدجواد کاشی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی معتقد است که از دوره مشروطه تا انقلاب اسلامی، نسبت بین جمهوریت و اسلامیت مطرح بود. در مشروطه جمهوریت محور قرار گرفت و اسلامیت بعنوان ناظر مطرح شد و در انقلاب سال 1357، اسلامیت محور قرار گرفت و جمهوریت بعنوان ناظر بود. اما در هر دو انقلاب، در هر دو یک ساختار متمرکز قدرت شکل گرفت که نه توجهی به ملاحظات جمهوریت داشت نه اسلامیت.چرا که مردمان عصر مشروطه هنوز از وضع رعیت بیرون نیامده بودند. مردمان دوران انقلاب نیز توده بی‌شکل شهر و روستا بودند . این در حالی است که در واقع امر، جمهور، پذیرش فردیت به مثابه شهروند مسئول است. کدام اسلام یا ایرانیت می‌تواند به جای همبستگی‌های مبتنی بر تبلیغات و فشار هنجاری، فردیت را تصدیق کند و همزمان حس تعاون و دگرخواهی برانگیزد؟ برای خلق جمهور، هر کس به سهم خود باید مدد کند. همه مواریث تاریخی و فرهنگی در این شمارند. این بار در پاسخ به نسبت میان جمهوریت و اسلامیت، باید به قاعده هرم اجتماع سیاسی اندیشید نه راس آن.

متاسفانه یا خوشبختانه دوران بزن در رو گذشته است و نمی شود ده ها میلیارد تومان امکانات رسانه ملی را ۱۸۰ درجه خلاف دستورات صریح رهبری به نور چشمی ها هبه کرد و با اطمینان به برخی پشتوانه های معنوی برای منتقدان و ناهیان از منکر شکلک درآورد یا مسخره تر از آن به ضدیت با رهبری متهمشان کرد.

روزنامه اعتماد نوشت: شهيد مطهري استثنايي بر قاعده حوزه‌هاي علميه زمان خود بود. فلسفه مي‌دانست، با آثار كانت و هگل آشنايي داشت، در منبر از حافظ و مولانا مي‌گفت، در مجله «زن روز» قلم مي‌زد، با روشنفكران و آكادميسين‌هاي كت و شلوارپوش و كراواتي مي‌نشست، مساله فلسطين را اصلي‌ترين مساله جهان اسلام مي‌خواند و در ميان حوزويان بر وحدت شيعه و سني تاكيد مي‌كرد آن هم در دوره‌اي كه اين متاع، بازار چنداني نداشت و از هر سو بر طبل اختلافات كوبيده مي‌شد.

رئیس شورای شهر تهران گفت:باید معترف بود در ۶ماه سپری شده از دوره مسئولیت شهردارمنتخب، انتظار عمومی ازتحول درمدیریت شهری برآورده نشده است.